۵. استانداردهای ایمنی در لباس کار: آنچه هر شرکتی باید بداند 📄✅ ,

1. استانداردهای ملی و بین‌المللی: سازمان‌هایی مانند ISO (سازمان بین‌المللی استانداردسازی) و OSHA (اداره ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا)، استانداردهای دقیقی برای انواع لباس کار بر اساس خطرات مختلف محیط کار تعیین کرده‌اند. در ایران نیز، موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران (ISIRI) استانداردهای ملی مربوطه را تدوین کرده است. برای مطالعه بیشتر درباره استانداردهای ISIRI، می‌توانید به وب‌سایت رسمی آن مراجعه کنید.
2. استانداردهای مربوط به مقاومت در برابر آتش: برای کارکنانی که در معرض حرارت، شعله و جرقه هستند، استانداردهایی مانند NFPA 2112 (برای لباس‌های محافظ در برابر حرارت لحظه‌ای و شعله) و EN ISO 11612 (برای لباس‌های محافظ در برابر گرما و شعله) بسیار مهم هستند. می‌توانید اطلاعات بیشتری را در وب‌سایت NFPA بیابید.
3. استانداردهای مربوط به قابلیت دید بالا: برای افزایش ایمنی کارکنان در محیط‌های کم‌نور یا در نزدیکی ترافیک، استانداردهایی مانند EN ISO 20471 برای لباس‌های با دید بالا (High-Visibility) وجود دارد. این استانداردها، حداقل مساحت مورد نیاز برای مواد فلورسنت و بازتابنده، و الزامات مربوط به رنگ و بازتابندگی را تعیین می‌کنند.
4. استانداردهای حفاظت شیمیایی: در برابر مواد شیمیایی خطرناک، لباس کار باید مطابق با استانداردهایی مانند EN 13034 (حفاظت محدود در برابر پاشش مواد شیمیایی مایع) یا EN 14605 (حفاظت در برابر مواد شیمیایی مایع به شکل جت یا اسپری) باشد. این استانداردها، نفوذپذیری پارچه و مقاومت در برابر مواد شیمیایی را ارزیابی می‌کنند. برای اطلاعات جامع‌تر، این مقاله داخلی در مورد PPE شیمیایی را بررسی کنید.
5. استانداردهای محافظت در برابر قوس الکتریکی: برای برق‌کاران و کسانی که در معرض خطر قوس الکتریکی هستند، استانداردهایی مانند NFPA 70E و ASTM F1506 الزامات خاصی را برای لباس‌های محافظ تعیین می‌کنند که میزان حفاظت حرارتی لباس در برابر انرژی قوس الکتریکی را مشخص می‌کند.
6. استانداردهای ارگونومیک و راحتی: علاوه بر جنبه‌های حفاظتی، استانداردها به راحتی لباس و عدم محدودیت حرکت کارکنان نیز توجه دارند تا کارایی آن‌ها کاهش نیابد.

نتیجه‌گیری: هر شرکتی باید اطمینان حاصل کند که لباس کار مورد استفاده کارکنانش، مطابق با آخرین استانداردهای ایمنی صنعت مربوطه است. این نه تنها یک تعهد قانونی است، بلکه نشان‌دهنده مسئولیت‌پذیری شرکت در قبال سلامت و ایمنی نیروی کار ارزشمند خود است.